Panglao Island & Bohol

Dinsdag 10 mei zijn we vroeg in de ochtend naar Oslob afgereisd. Daar hebben we gesnorkeld met de Walvishaai, deze beesten hebben wel een lengte van een meter of 8-15. Wat gaaf was dat! Deze grootte jongens zijn gelukkig niet geïnteresseerd in een menselijk hapje. Maar het zien van zo'n beest is echt indrukwekkend.

Vanuit Oslob zijn we met een bootje naar het eiland Panglao gegaan. Dit was geregeld door een kennis van de neef van ... Afijn je snapt het wel. Deze boottransfer stond nergens op internet vermeld en was ook niet in de Lonley Planet te vinden. Je stapt ook niet op in een haven maar ergens op een afgelegen strandje waar je handje contantje betaald. Je voelde je een beetje een bootvluchteling met deze illegale praktijken.

Alona Beach is echt een duikersplek, je kun hier schijnbaar heel mooi duiken. Het stand is oké en in de avond heel gezellig met de vele barretjes en restaurants. Omdat wij beiden geen duikbrevet bezitten hebben wij ons maar op het land vermaakt door een scooter te huren. De Bee Fram is echt een aanrader voor liefhebbers van honing, die daar in verschillende smaken te verkrijgen is. Helaas zijn hier alleen twee demonstratie kolonies bijen aanwezig en zitten de meeste bijen op een andere plek. Wil je zwemmen in een grot? Dat kan in de Hinagdanan Cave, die wij zelf overigens alleen bezocht hebben. Voor de "geocachers" onder ons, hier bleek achteraf een earth cache te liggen.

Donderdag vroeg in de ochtend hebben we opnieuw een scooter gehuurd voor twee dagen en zijn we naar de Chocolate Hills op het eiland Bohol gereden. Een super mooi uitzicht vanaf een van de heuvels over de rest van de Chocolate Hills. Naast de Hills zijn we die dag verder door Bohol gereden waarbij we op verschillende 360 graden viewpoints hebben gestaan waar je omringt werd door koeien ipv door andere toeristen.

Wat ook een must is om daar te doen is de zipline van 480 meter hoog in het adventure park bij Danao. Wat tevens de hoogste en langste zipline is van de Filipijnen. Aangezien het al wat later op de middags was zijn we hierna snel vertrokken richting Loboc waar we zouden overnachten.

Natuurlijk nemen we een verkeerde route en komen we over wegen die zelfs mijn navigatie app Maps.Me niet aangeeft. Nadat we over een brug zijn gereden die in te slechte staat was om daar veilig overheen te rijden maar de locals ook deden, toch dankzij de app weer op een op de kaart bestaande weg uitgekomen.
Al was dit avontuur nog niet afgelopen, eenmaal op de verharde weg besluiten we om te wisselen. Net iets voorbij het dorpje Carmen nog zo'n 20km voor Loboc rij ik een lekke band. Sta je dan in "the middle of nowhere" met je kapotte scooter in het donker (al was het pas 19u).

Gelukkig zijn de locals super behulpzaam en verwijzen ons naar een kilometer verderop waar iemand ons zou kunnen helpen. Hans duwde de scooter over de donkere omhooglopende kronkelende wegen en ik hobbelde er met mijn nog steeds niet helemaal herstellende been, door de knie breuk van afgelopen december met moeite achteraan. Tot een andere local aanbood mij te brengen en zo zat ik dus achterop de brommer van een local. Eenmaal daar komt Hans even later aanlopen en is onze scooterband gefikst voor 35 peso's (omgerekend nog geen euro!). Het avontuur was pas helemaal voorbij toen we veilig bij het hostel "Nuts Huts" waren.

Wil je in Bohol overnachten op een super mooie locatie, dan is de Nuts Huts echt een aanrader! Al is het wel een avontuur opzich om daar (in het donker) te komen, aangezien de weg er naartoe niet verhard en hobbelig is. Nog maar niet gesproken over de 252 traptreden (jaja Hans heeft ze geteld) die je nog naar beneden moet lopen. Het is zeker geen locatie voor de luxe paardjes, want airco en wifi hebben ze hier niet. Maar de locatie gelegen aan de Loboc River is werkelijk fantastisch!

Dit hebben we de volgende dag meteen maar goed benut door te kajakken over de rivier. Daarna zijn we naar de Tarsier Sanctuary gegaan om de Tarsier te kunnen zien. Dit spookdiertje wat zo klein is dat het makkelijk op de palm van je hand zou passen, kan zijn hoofd bijna 360 graden draaien en heeft ogen die 150x groter zijn dan van mensen in verhouding met zijn lichaamsgrootte. Het diertje is gevoelig voor licht en geluid en kan bij stress suïcidaal zijn.

Nadat deze lange dagen zijn we in de avond weer terug bij Alona Beach. Waar we gister helemaal niets hebben gedaan. Wat bijna een straf voor mij is omdat ik gewoon niet stil kan zitten.. Maar Hans natuurlijk ook vakantie heeft en ook toch ook wel een relax dagje kunnen gebruiken na al die indrukwekkende dagen.

Wat we vandaag gaan doen weten we nog niet, eerst maar eens lekker ontbijten!